Vrijdag 26 juli Praag

Het is heel vervelend, maar ik zit al een paar dagen met een flinke knoop in mijn buik. Praag was en is voor mij het einddoel, ik ben moe, geen fut meer en ik mis Marian, de kinderen en kleinkinderen. Zaterdagmorgen om 6.00 uur vlieg ik naar Amsterdam en ben ik weer in de eigen vertrouwde omgeving.  Ik dank alle volgers die mij toch heel veel hebben gesteund en ook buurman Groen voor het aanmaken van de route.


HARTELIJK DANK ALLEMAAL

Dit is het laatste bericht van een Pelgrim

Donderdag 25 juli Praag

Na het ontbijt stap ik op de tram naar het centrum van Praag. Volgens een passagier van de tram kan ik beter twee haltes eerder uitstappen. Dat advies heb ik aangenomen. Als ik uitstap is de eerste indruk dat hier heel veel mooie gebouwen staan. Heel veel sierwerk aan en op de gevels, maar ook wat ik al eerder heb gezien dat de bovenkant van de gevels beschilderd zijn. Dit is echt bijzonder mooi. Ik loop een willekeurige straat in en kom  bij The Municipal House. Daar staat uiteraard een verkoper voor een concert met het Prague Mozart Chambre Orchestra. Of ik een kaartje wil kopen voor het concert vraagt de man. En als ik nou student ben zegt de man met een knipoog krijg ik korting. Dus ben ik nu vanzelf student. Het programma is wel aantrekkelijk met werken van J S Bach, Air on the G string, Xerxes van Handel, The Four seasons van Vivaldi en ga zo maar door. Ik weet nog niet of ik hier naar toe ga. Als ik een straat verder loop kan ik weer nar een concert en de volgende straat kan ik naar een opera en ga zo maar door. Het valt me wel op dat hier erg veel politie loopt met kogelwerende vesten aan, dat is toch wel bijzonder. Ik kijk mijn ogen uit naar al die super mooie bouwwerken. Om alles te willen zien heb ik echt wel een week nodig. De beroemde brug Most Karola is 520 meter lang en 10 meter breed. Op de pijlers staan 30 sculpturen gemaakt van zandsteen in barok stijl van 1683 tot 1714. Het is eigenlijk te veel om op te noemen wat ik hier allemaal zie. Het is zeker de moeite waard om hier nog eens naar toe te gaan.

Woensdag 24 juli Beroun-Vraz-Lodenice-Rudna-Praag/Zlicin-Praag Kosire 32 km

Als ik wakker word ligt alles nog in mijn tent, ook de pelgrim. Ik moet er niet aan denken dat ze mijn spullen uit de tent halen. Om half zes vertrek ik naar Rudna wat heel voorspoedig gaat, hier ben ik al voor negen uur. Vanaf Beroun loop ik zo'n vijf kilometer door het bos, daarna begint Praag eigenlijk al. Het is veel industrie onderbroken door de dorpen en soms nog een klein stukje landbouw. Onderweg loop ik langs een klein stroompje met 'n paar watervalletjes, waar ik even ben blijven staan omdat ik dat zo mooi vind. De herfst is hier al begonnen voor sommige bomen als de populier, hier vallen de blaadjes er al af, maar ook de wespen doen hier erg hun best om me te prikken. In Rudna zou ik eigenlijk overnachten, maar ik ben door gelopen naar Praag-Zlicin. Op de kaart staat hier een camping, maar alles wat ik vind is geen camping. Inmiddels heb ik 25 kilometer gelopen en het is al behoorlijk warm. Ik besluit door te lopen naar Praag-Kosire, waar een camping op kaart staat. Als ik na zeven kilometer in deze plaats ben aangekomen en ik vraag waar de camping is, wordt mij verteld dat er geen camping meer is. Wel staat er een groot hotel. Aan de overkant van de weg staat een bord pension. Na een paar honderd meter ben ik daar, na aanbellen wordt er opengedaan door een zeer schaars geklede vrouw, een hele kleine bikini heeft ze aan. Nou vind ik dat niet zo erg, want ik mag daar graag naar kijken. Als ik in de kamer ben plof ik neer op bed en heb ik 'n paar uur geslapen, daar knap ik al aardig van op.

Dinsdag 23 juli Zebrak-Zdice-Cernin-Kraluv Dvur-Beroun 25 km

Na een heerlijk ontbijt vertrek ik naar Zdice. Om deze tijd begint het al aardig warm te worden. Ik probeer de hoofdstraten te ontwijken, dat lukt maar zes kilometer dan ben ik weer bij de hoofdstraat. Hier zie ik akkers met zonnebloemen en wat geschoren graanvelden. Die geschoren graanvelden zijn ze met groot geweld aan het bemesten. De geur van de drijfmest komt me tegemoet,  echt vies ruikt het nou ook niet. Op deze weg daal ik naar 369 meter met onderweg nog wel een paar heuvels. Zdice is ook zo'n lint bebouwd dorp met een paar zijstraten. Hier vandaan loop ik naar Kraluv Dvur. Dit is een vrij grote plaats met veel industrie en grote winkels. Even boodschappen doen en dan weer verder naar de eindbestemming Beroun. De camping is niet moeilijk te vinden, als ik op de brug loop zie ik al tenten en caravans staan. Deze brug gaat over rivier Mirak, die in juni ook veel wateroverlast verzorgd. Aannemers zijn overal ook druk bezig met herstelwerkzaamheden. Ook de camping stond ver onder water, dat kun je zog zien aan de waterlijn op de gevel van de doucheruimte. Als ik mijn tent heb neer gezet ben ik even gaan zwemmen in de rivier, dat is heerlijk verfrissend. Afgelopen nacht zijn ze hier op rooftocht geweest vertelde een Nederlander, er zijn fietsen, navigatie apparatuur en pc's meegenomen. Dus het blijft toch oppassen.

Maandag 22 juli Habr-Teskov-Myto-Karez-Drozkov-Zebrak 28 km

Om half negen gisteravond ga ik nog een biertje halen en raak ik in gesprek met een Tsjechisch echtpaar over mijn tocht. Nadat ik het een en ander heb verteld word ik uitgenodigd om bij hun te overnachten. Dat aanbod heb ik aangenomen. Vanmorgen vroeg vertrokken omdat het erg warm zou worden vandaag. Ik heb een planning gemaakt tot Praag, maar dan moet het wel meezitten. Vandaag zit het niet mee, ik wil na 20 kilometer naar een camping maar die is er niet meer. Dan loop ik door naar drie dorpen verder, wel 'n mooie route. Veel mensen kom ik niet tegen vandaag. Van Habr naar Teskov loop ik  door het bos en daal van 561 meter naar 538 meter. In Teskov nog wat boodschappen gedaan, daarna vervolg ik mijn weg naar Myto. Van Myto naar Karzek en dan naar Karez. Hier loop ik langs een aantal meren, de natuur is hier dan ook erg mooi. In Karez zou een camping zijn maar die is er niet meer. Na een half uur zoeken ben ik doorgelopen naar Zebrak. Hier logeer ik in een hotel.

Zondag 21 juli Ejpovice-Rokycany-Volduchy-Habr 17 km

Gisteravond voor het eerst kontakt met een Tsjechisch echtpaar in het restaurant van de camping. Deze mensen wandelen een weekend  een stukje van 30 kilometer en stappen op de trein naar Pilsen. Samen hebben we een biertje gedronken, maar ik mocht niets betalen. Ik krijg nog 'n muntje met een afbeelding van 'n kind er op, dit muntje kan je gebruiken voor een winkelwagen. Dit echtpaar kampeert zo'n 100 meter voor of na een camping. De man geeft nog enkele tips wat ik zeker moet gaan zien op de route naar Praag.Wat tot nog toe mijn ervaring is, is dat de Tsjechen nog al afstandelijk zijn, dat is even wennen vergeleken met Duitsland. Ook de taal barrière is toch wel een probleem, ik kan er geen chocolade van maken. Vandaag loop ik weer een kort traject omdat het klimmen en dalen nogal wat energie kost. Daarbij speelt de warmte ook een grote rol. Voor de middag wil ik op de volgende plaats zijn, want daarna wordt het heel erg warm. Als ik in Rokycany kom zijn de wegenbouwers heel druk aan het werk, maar ook schilders en stukadoors zijn druk bezig. Door het bos lopend zie ik diverse mooie bloemen o.a. een heel veld met Astilbe, maar ook andere mooie bloemen. Als ik aan de voet van een berg loop hoor ik wel water kletteren, maar ik zie niet waar het vandaan komt noch waar het naar toe gaat. Heel bijzonder is dat. Heel veel vlinders fladderen om mij heen, er zitten hele mooie exemplaren bij. Onderweg is het heel stil, een enkele fietser gaat mij voorbij. Om elf uur ben ik op de plaats van mijn bestemming, mooi voor het allerheetst van de dag. Als mijn tent staat en mijn kleren gewassen zijn, zoek ik een plaatsje onder een boom, lekker in de schaduw

Maandag 15 juli Waidhaus Rustdag

Om half acht sta ik mijn kleren te wassen, na dat ik mijn ontbijt heb verorbert. Het is prachtig weer, de zon schijnt en de vogels fluiten er lustig op los. Daarna ga ik boodschappen doen, waar ik 1 1/2 kilometer voor moet lopen om bij de supermarkt te komen. Als ik